Denemediğim Yol Kalmadı

Denemediğim Yol Kalmadı , özellikle adından dolayı ilgimi çeken kitaplardan biriydi.Çok kolay okunuyor ve kısa sürede bitiyor.1-5 yaş arası çocuklarla yaşanabilecek olası durumlar örnek olaylar ve çizimlerle anlatılmış.Özet ve hap bilgiler içeren bir kitap diyebilirim.

Kitaptaki önerilerden tam anlamıyla verim almak istiyorsanız ; önce daha kapsamlı bir ebeveyn kitabı okumanızı öneririm.Yazar , çocukların bizi çok sinirlendiren bazı davranışlarını -bizim sandığımızın aksine - özellikle yapmadıklarını , aksine bu davranışların kendi büyüme gereksinimlerine yönelik olduğunu açıklamış. Belirli yaş aralıklarında çocuklarla yaşadığımız kriz anlarını nasıl aşabileceğimizin ipuçlarını vermiş. Bunu da her yaş döneminde yaşanması en muhtemel durumlar üzerinden ele alarak yapmış. 

Öyle çok kapsamlı diyebileceğim bir kitap değil , kısa kısa özet bilgiler şeklinde toparlanmış tüm başlıklar. Kitabın içeriği adından az çok anlaşılıyor aslında.Daha çok kriz anlarını yönetmeye yönelik bilgiler içeriyor. ☺ Kitabın diğer ebeveyn kitaplarından farklı yanı , çocuğun  bazı spesifik davranışları ( alışverişteyken tutturmak, arkadaşına vurmak , yalan söylemek , uyarılarımıza rağmen aynı istenmeyen davranışı tekrarlamaya devam etmek ve daha birçoğu ... ) neden yapıyor olduğu , bunları yaparken ne düşündüğü , bizim bu sırada ne düşündüğümüz ve aslında gerçekte olan olay bağlantılarını çok iyi bir şekilde irdelemiş olmasıydı.

Kitap bize neler öğretiyor?
📝Hayır demek yerine " Dur " demenin etkili olduğunu...
📝 Çocukların , yasakları sanki onlara yasakladığımız şeyi yapma talimatı vermişiz gibi algıladığını... Bu nedenle çocuklara , yapmasını istemediğimiz şey yerine , yapmasını istediğiniz şeyi söylemeliyiz. Yani  " yapma , dokunma " gibi olumsuz yargı bildiren filler kullanmak yerine olumlu cümlelerle ifade etmeliyiz. " Yola çıkma " demek yerine " yanımda dur. " Dokunma " demek yerine " sıcak " vb. gibi

📝 Çocukların annelerinin yanında daha yaramaz olduğunu... Bunun nedeni otorite eksikliği değil , güvendikleri kişinin yanında birikmiş gerilimlerini boşaltmalarıdır.
📝Emir vermek yerine neler yapabileceğimizi :
1) Bağlantılar kurmak ( Hava yağmurluyken botlar...Geceleyin pijama... )
2) Birbirini izleyen eylem ve rutinler oluşturmak
3) Sorular sorup düşünmeye sevk etmek ( Hava yağmurlu mu, güneşli mi ? Hava yağmurluysa ne giyeriz ? )
4) Kolayca karar verebileceği durumlarda karar veren konumunda olmasını sağlamak
5) Bilgilendirmek
6) Seçimler sunmak.
📝Bir davranışa ölçüsüz tepki verirsek onu pekiştirmiş olacağımızı...
📝 Sınır Koymak İçin Yapabileceklerimizi...
1) Duygularını kabul ederek reddetmek
" İstediğin şekerlemeye ulaşamamak gerçekten de düş kırıcı bir durum. "
2) Yasaklamaktansa talimat vermek.
" Havuz kenarında koşmak yok " yerine " taşların üzerine yürüyün , çimenlerin üzerinde koşabilirsiniz " demek.
3) Tek söz yeter.
Uzun uzun açıklama yapmak yerine tek bir kelime söylemek.
" Şapkanı tak " demek yerine " Şapka " gibi.
4) Suçlamak yerine sorumluluk vermek.
Arabadayken " Kapı koluyla oynama " demek yerine " Kapı kapalı kalsın diye ne yapabilirsin ? "

5) Bilgilendirmek
" Hemen giyin " demek yerine " Arkadaşların 5 dakika içinde geliyor " demek.
📝 Yapılan işi betimlemenin önemini... " Çok güzel yapmışsın , istediğin zaman nasıl da yapıyorsun " demek yerine " Peçeteler katlanmış, tabakların yanına konulmuş. " " Yuvarlak çizgiler görüyorum. " gibi ifadeler kullanmak.
📝Cezalandırmanın , tokat ya da dayak atmanın , ara vermenin ( mola yöntemi ) , bağırmanın , aşağılamanın , yargılamanın , yaftalamanın kaçınmamız gereken davranışlar olduğundan...

Ve daha maddelendirip yazamadığım birçok başka bilgi daha aktarıyor. Genel bir fikir verebilecek kadarını ekledim buraya. Çok daha fazlası kitapta. ☺