Can' la Hayat Can ' lı Hayat

İyi ki geldin oğlum.

Bugün 11 günlük olduk.Lohusalıkta da 11 . gün dolayısıyla.
Can da ben de yeni yaşamımıza uyum sağlamaya çalışıyoruz.Yaşantımız tamamen değişti.Orada olduğunu bilmediğimiz boşluk doldu.Yapbozun eksik bir parçası tamamlandı.
Gece uykum oldukça azaldı tabii , biraz uyuyabilirsem benden iyisi yok , sürekli sersemlik hali içerisindeyim ( uzun , rahatsız bir gece otobüs yolculuğunun ertesi gününü yaşıyor gibiyim tekrar tekrar :)))) Saç baş dağınık , pijamalar uyumsuz , muhtemelen ev işleri de bekleyecek.Evde düzeni çok seven bir yapım var.Bu dağınıklık haline alışmam biraz zaman alacak sanırım . Şikayetçi miyim ? Hayır . Bir bakışı , bir kokusu , bir kucağıma alınca hissettiğim duygular her şeye değer olduğunu hatırlatıyor.Ayrıca İkimizden bir parça Can'ımız.Biraz Utkan , biraz Elif , çokça aşk , bolca sevgi...Diğer yarımız , dışarıda atan kalbimiz.

Doğum olduğunda anneannemiz gelmişti yardım için , bugün döndü , şimdi oğlumla baş başa kaldık . Kayınvalidem ve kayınpederim de buradaydı.Herkes evine döndü.

Doğumdan beri neler yaptık ? Ajandamıza kaydedelim.
Göbek bağımız 23 Kasım ' da düştü , Can 4.günlükken.
24 Kasım ' da ilk banyosunu yaptırdık.Pek sevmedi ; bizim de acemiliğimize geldi. İnternetten Ayşe Öner ' in bebek yıkama videosunu izleyip öğrendiklerimi uygulayınca banyo zamanı oğlum için keyif anlarına dönüştü.Aslında gayet kolaymış , önemli olan nokta başı ve gövdeyi sabitleyebilmek.Sonrasında bebekler suda olmaktan oldukça memnun oluyorlar.
29 Kasım'da da ilk masajımızı yaptık , oğlum sevdi diye düşünüyorum.
Sevmediğimiz şeyler ; altının değişmesi , giyinmek , soyunmak , kucak yerine yatakta uyumak , gaz , memenin geç servis edilmesi.

Can'ı ilk hafta çok yoğun emzirdim.Yenidoğan sarılığı olmasın istiyordum.Bir hafta sonra gittiğimizde sarılık olmadığı ve olmayacağı anlaşılınca çok mutlu oldum.Doğum kilosu 2590 gr dı. Hastane çıkış kilomuzu bilmiyorum.1 hafta sonra 2540 gr geldi ; yani süte devam takviyeye gerek olmayacak , dedi doktorumuz. Sağlığımızın da yerinde olduğunu öğrenip mutlu bir şekilde ayrıldık ilk doktor kontolümüzden. ( 26 Kasım )

Emzirme ile ilgili önceden detaylı bir yazı yayınlamama ve emzirme pozisyonları ve emzirme ile ilgili daha birçok başlıkta bilgi sahibi olmama rağmen , daha ilk hafta başlayan meme ucu yaralarına ,çatlaklarına engel olamadım. Lansinosh ' un göğüs ucu kremini kullanıyorum şu an. Avent Elektronik Pompa ile sütü sağıp birkaç kez ağzına kaşıkla verdik , karnını doyurduk ; ama çok yapay geldi bu şekilde de . Çözümü Avent Kelebek uçta buldum. Artık emzirme zamanları bizim için acılı dakikalar olmaktan çıktı , şimdi oğlum silikon uç sayesinde kolay kavrıyor ben de rahat rahat emziriyorum diye içim rahat.Keşke daha önce deneseymişim. Memeleri doğum öncesinden emzirmeye hazırlamak şart , eskiler ne yapıyorlardı acaba ? Ben bu hazırlık için biraz geç kalmışım sanırım. Benimkiler sınıfta kaldı. 36.haftayı geçirmeden başlamalı.

Devamını Oku »

İkimizden Bir Parça Can'ım Oğlumuz Aramıza Hoşgeldin ( Pozitif Doğum Hikayem )

Günlerden 19 Kasım 2015 Perşembe

 

39+0 dayız.40.hafta başlamış. Takvim tahmini doğum tarihine 7 gün kaldığını gösteriyor.

Son haftayı oldukça aktif geçirdik eşimle , dışarıda kahvaltılar ettik , Kadıköy / Moda keyiflerimize devam ettik , doğumdan bir gün önce sinemaya bile gittik :) Ertesi gün oğlumuzla kavuşacağımızı biz de bilmiyorduk ; ama artık bekliyorduk.

Oğlumla " artık gelebilirsin oğlum , seni bekliyoruz " şeklinde konuşuyordum.

38+6 ' da yani 18 Kasım Çarşamba akşamı saat 9 gibi nişanımın geldiğini fark ettim.Demek ki artık doğum yakın diye sevindim. Rahatladım...Artık kavuşma için hazır bekliyorduk. ( Son haftalarda bebeğinizle kavuşma isteğiniz en üst seviyeye ulaşıyor ve anne adayı sabırsızlanmaya başlıyor. Hepsi çok güzel , çok özel duygular... ) O akşam sevdiğim bir yazarın romanını okudum , gayet sakin ve huzurlu bir şekilde sabaha gözlerimi açtım.

 

Belimin arka kısmında kuyruk sokumuna doğru hafif ağrı hissettiğimi fark ettim.Saat 11.30 ' da  doktorum Gülnihal Bülbül ile randevum vardı. Muayeneye gittiğimde açıklığın 1 cm olduğunu söyledi.Kaslarımı kastığımı ve kas spazmı yaşadığımı da ekledi. Belimdeki ağrı hissinin nedeni de buymuş.Eşimin yapabileceği , eğitimde de gördüğümüz bir masaj gösterdi.Bekleyeceğimizi söyledi.Akşam da olabilirmiş , bir iki gün de sürebilirmiş. esprili bir dille doğum ekibi için kek pişirmemi , günü güzel , sakin ve rahat bir şekilde geçirmemi tavsiye etti. ( Keki pişirebilseydim güzel olacaktı ; ama keke konsantre olabilecek enerjim hiç olmadı eve gelince ; ama pişirebilenler olduğunu da duymuştum eğitimde , ben yapamadım :))) )  Doktordan çıkınca eve yürümeye karar verdik.Doktorun muayenesi ile ev arası oldukça yakın , 15 dakika kadar sürüyor. Sabah kahvaltı etmemiştim.Nedense iştahım yoktu o gün.Eve yürürken yiyecek bir şeyler canım çekti.Paketin hazırlanmasını beklerken , ağrılar biraz daha hissedilir olmaya başlamıştı.Sanırım onlar dalgaydı :) ( Evet , dalgaymış , o anlarda hiç anlayamadım : ) Ben yalnızca belime bir ağrı saplanıyor sonra geçiyor diye düşünüyordum ve hep daha şiddetli bir acı bekliyordum. Sanırım ondan da anlayamadım. ( Artık yazarken dalga yazacağım ; ama o anlarda dalga olduğundan bir haberdim. Şuursuz doğuran Elif  modeli :)

 

Dalga geldikçe dalgaya konsantre oluyorsunuz içgüdüsel olarak , dalga geçtikçe hiçbir şey yokmuş gibi gündelik rutininize devam ediyorsunuz. Dalga sonrası müthiş bir rahatlama geliyor. ( Dayanılmayacak gibi bir durum asla söz konusu değil , tersine benim gibi  " ne oluyor ? " şeklinde dahi bulabilirsiniz kendinizi. )

Eve yürümemiz en az 1 saati buldu . Yollarda durup , dinlenerek , eşime yaslanarak , oturarak , eşimin belime masaj yaparak beni rahatlatmasıyla ancak eve gelebildim. O merdivenleri çıkmak da oldukça zorladı beni. 1 cm açıklık için bu kadarı fazla diye düşündüğümü hatırlıyorum . ( Açıklığın artmaya başladığını anlayamadım tabii . ) Bu sıralarda eşim beni doğurduğuma ikna etmeye çalışıyordu , ben kabul etmiyordum." Hayır , daha şiddetli bir his gelecek ;daha zamanımız var " diye düşünüyordum.

Eve gelince hemen yatağa uzandım.Uzanmak bana iyi geliyordu.Sessizlik , sakinlik... Dalga gelince kalkıp yürüyordum , lavaboya gidiyordum , eşimi çağırıp masaj yapmasını söylüyordum. ( O anların akıntısına öyle bir bırakmışım ki kendimi , doğurduğumu bu yüzden anlayamadım sanırım.Yaptığım her hareketi de içgüdüsel olarak yapıyordum , bir şey düşünmüyordum. Kas spazmım da var , bugün doğurmam ben diyordum kendi kendime. )

Rahatsızlık hissi biraz daha artınca küveti doldurduk , belime sıcak su tuttum. İyi geliyordu. İçgüdüsel olarak insan değişik hareketler yapıyor.Bana kedi pozisyonunda durmak çok iyi geldi. Hiçbir şey yiyip içemedim , iştahım tamamen kapanmıştı. Midem bulanıyordu ; ama çıkaramıyordum. ( Şimdi yazarken gülüyorum , gerçekten nasıl anlayamamışım ben o anlarda . Eğitimde izlediğimiz videolardaki sürecin aynısı yaşıyormuşum. Canım eşim beni ikna etmek için çok çabaladı ; ama nafile . Dediğim dedik bir haldeydim. )

 

Ara ara doktorumla ve doğum sürecinde bizim yanımızda olacak olan ebemiz Özlem Karabulut' la haberleşiyorum. Özlem ' e diyorum ki " 1 cm açıklık için bu hissettiklerimin dozu biraz fazla gibi ? Bu şekilde giderse sanırım epidural taktırmak iyi olabilir . ( Oysa doğal doğum için hazırlamıştım kendimi , epidural sözünü ettiğim için kendime de kızıyorum bir yandan. O anlarda yani epidural isteğimin dile döküldüğü anlarda  Özlem de " Pasif Fazda olduğumu , eğer çok zorlanırsam 4 cm açıklıkta Epidural alabileceğimi ; ama açıklığın 4 cm e ulaşmış olması gerektiğini " söylüyor. Eşim , ebemizi çağırmamızı söylüyordu sürekli ; ama ben kendimi bir türlü doğurduğuma ikna edemedim , ta ki kasılmalar başlayana kadar...Hatta o zaman bile tam olarak ikna olmuş değildim. Hep daha dayanılmaz bir şey olacak , o daha olmadı diye beklediğimi hatırlıyorum. Oysa ki öyle bir şey yokmuş.Geçiş Fazını geçiriyormuşum o yazışmalar sırasında. Neredeyse bitmiş üstelik :) Derken birden bir ıkınma hissi geldi , o an başka bir şey yapmak mümkün değil!!!Lavaboya koştum.Ikınma hissi gelince peş peşe 3 kez ıkınıyordum. Doktoruma ve ebeme durumu yazdım , doktorum hastaneye gidip Nst çektirmemi ve açıklığın kontrol edilmesini istedi.Ayaklanabilsem gideceğiz ama ne mümkün , ıkınma hissi beni esir almış.Özlem' i eve çağırdım açıklığı kontrol etmesi için.(Sonunda çağırmam gerektiğine ikna olmuştum.) Ikınmalar sırasında bir ara kan gelmeye başladı.Doğurduğumu o zaman anladım.Birçok doğal doğum videosu izlemiştim ve kan geldiğinde bebek doğmaya yaklaşmış oluyordu.)Aktif Faz'daydım.Bebeğin hareketlerini hissetmediğim için endişelendim bir anda. Kan da gelince , Özlem ; direkt hastaneye gitmemizi , kendisinin de hemen geleceğini söyledi.Saat 4 olmuş bu arada. Muayeneden beri 5 saat geçmiş.Evden apar topar çıktık , ne hazırladığımız hastane çantalarını aldık , ne poşetleri . Öylece çıktık gittik.Eşim de ben de doğumun o an olacağını sanmıyorduk hala ! Ertesi gün olur diye düşünüyorduk. Hastaneye gideceğiz , ebe açıklık kontrolü yapacak , nst çekilecek ,eve geleceğiz. Aklımızda bu düşünce var.Yolda yürürken bebeğin hareketini hissedip rahatladım.Taksi bulmak için yürürken de ıkınmaya devam ediyordum yollarda.Taksiyi de hemen bulamadık.Ikına ıkına taksi bekledim.Sonunda bir tane boş taksi bulabildik. ( İstanbul işte! ) Takside ıkınmaya devam ederken birden bir sıvının boşaldığını hissettim.Kan veya su diye düşündüm. Taksi şoförüne telefon geldi bu sırada , kendisi de panik olmuş olacak ki bizi hastaneye yetiştirmesi gerektiği ile ilgili bir şeyler söyledi hızlıca ve mümkün olan en çabuk şekilde hastaneye ulaştık. Trafik yoktu neyse ki gittiğimiz güzergahta. Yoksa takside doğurmam yüksek bir ihtimaldi.

Hastaneye varınca , doğumhaneye gideceğimizi söyledik.Beni o halde görünce hemen tekerlekli sandalye getirdiler.Doğumhaneye çıktık. Sezen Ebe yardımcı oldu.Direkt doğum masasına yattım.Açıklık kontrolü için muayene etti ve 8 cm civarında olduğunu söyledi.Doğum başlamış değil ; artık kavuşma anımız çok çok yakındı.Eşim de ben de çok şaşkındık. Ben açıklığın bu kadar kısa sürede artmış olmasından dolayı şaşkındım. Eşim de o an doğuruyor olduğumdan dolayı şaşkındı sanırım. Eve dönüp eşyaları alıp gelmek istedi o an ki panikle , ebemiz Özlem gelince yollamadı ; yoksa doğumu kaçıracaktı.

 

( Genellemeler herkese uymuyor , ilk doğumda açıklık artması için beklenir vs gibi ... Zaten herkesin vücudu farklı , doğum da öngörülebilir bir durum değil , ne olacağını ancak o an anlayabiliyorsunuz . Ben çok kolay bir doğum yapacağıma inandım hamilelik süreci boyunca , eşim de aynı şeyi söylüyordu. Aksini hiç düşünmedim.Hep olumlu imgelemeler yaptım.Sütüm bol olacak , doğum kolay olacak , her şey güzel olacak şeklinde. Doğumdan hiç korkmadım , korkulacak bir yanı olduğunu hiç düşünmedim.Doğal bir süreç , neden korkulması gerekilsin ki ? Bedenimiz ve bebeğimiz ne yapacağını biliyor , biz sadece kendimizi akışa bırakacağız o kadar . Kesinlikle faydasını gördüğüme inanıyorum bu imgelemelerin. ) " Zihin neye inanırsa beden onu takip eder. " Eğitim'den beynime kazınan çok sevdiğim bir söz.Nefes egzersizini çok az kullandım evdeki süreç içerisinde pasif ve geçiş fazındayken. Kendi konsantrasyonum bana yeterli gelmişti o an için. Kendimi akışa bırakmıştım...İç sesime kulak verip iç sesimin beni yönlendirmesine izin verdim.

 

Kaldığımız yerden devam edelim . Hastaneye gittiğimizde gelen sıvının su olduğunu gördüm , hemen rengine bakmıştım.Şeffaf , rahatladım...Her şey yolundaydı , her şey istediğim gibi gelişiyordu. Doğuruyordum ve gerçekten anlamadan doğuruyordum.Herkesin sözünü ettiği , büyüklerin zor dediği doğum bu muydu yani ! Ne diye korkutuyorsunuz ki anne adaylarını , doğum kolay , doğum keyifli...Kimsenin sözüne bakmayın , kendinize güvenin.

Sezen Ebe çok iyi bir durumda olduğumu söyledi.10 dakika geçmedi , ebemiz Özlem geldi.İyi ki geldi , evde yan yana olamadık fazlarda ama onun varlığı beni rahatlatmaya yetti. Doğum ortamı çok sıcak , samimi ve içtendi.Doğumhane gibi değildi.Doğum masasına yatacağımı düşünmemiştim ama o an çok rahatlatıcı geldi.Ebemiz doktorumuzu aradı ve tam açıklık olduğunu söyledi üstelik bebeğin kafası +2 deymiş.Saçlarına dokunabileceğimi söyledi.Uzanıp dokundum , tarifi mümkün olmayan bir an , bir his... Bebeğime ilk kez dokunabiliyordum. Doktorum , ebemize tam yetki vermiş bu arada , İstanbul trafiğinde yetişememe ihtimali riski dolayısıyla . Hemen ulaşmaya çalışacağını söylemiş. 15 dakika kadar sonra doktorumuz da geldi. Oğlum bekledi doktorumuzu. Bu sırada ıkınmalar geldikçe ıkınıp diğer zamanlarda sohbet ediyorduk.Doğum hızlı ilerlediğinden içinde oksitosin olan serum taktılar , kanamayı kontrol etmesi için. Onun dışında ağrı kesici almadım.Tamamen doğal bir doğum oldu. İstediğimiz gibi oldu.Bu yüzden de ayrıca mutluyum. Hiçbir keşkem yok , bence olabilecek en iyi şekilde oldu. Dalgaları evde aşıp doğum başladığında hastaneye gitmek ve direkt doğumhaneye geçmek de çok iyi gelmişti. Özlem de doktorum Gülnihal Hanım ' da beni desteklediler doğum sırasında. Hayalini kurduğum doğumu yaşadım.Eşim yanımdaydı.Doktorum epizyotomiyi çok gerekli haller dışında açmıyor.Epizyotomi açılmadı.Doğumun kendi seyrinde ilerlemesi için fırsat verildi ki bu fırsatı size sağlayacak olan doğum ekibinin sayısı ne yazık ki oldukça az. Baş çıkarken önemsiz bir yanma hissim oldu.Yanma hissi gelince başın geldiğini kitaplardan okumuştum zaten. Birkaç ıkınmadan sonra oğlumun ağlama sesini duydum.Nasıl güzel bir duygu...Anlatmak mümkün değil...Göz yaşlarına boğulurum sanıyordum , hem eşim hem de kendim için ; ama şaşkınlık göz yaşlarımızı tuttu.Hepimiz çok şaşkındık sanırım.Oğlumu kucağıma koydular hemen ,ben konuşmaya başlayınca , sesimi duyunca sustu , uzun uzun konuştum.Gözlerinin içine baktım.O anları unutamıyorum.Böyle bir mutluluk olamaz.Tarif edilebilecek bir şey değil.Hayatımda yaşadığım en inanılmaz anlardı.Oğlumuza 19 Kasım saat 17.40 ' da kavuştuk , büyük bir aşkla bağlandık.

Ben oğlumla konuşurken , kavuşmuşken doktorum birkaç sıyrık dikiyordu.Hiç hissetmedim bile.Plasentanın doğumuyla da doğum sürecimiz sonlandı.Plasentayı da aldık eve getirdik. Uygun bir zamanda büyük bir saksıya gömeceğim.Kordonun kesilmesi için uzun süre beklendi.Atım durdu , ondan sonra eşim kesti kordonunu.

Yıkanmadı, eşimle de ten tene temas sağlandı.Kontrole götürülürken eşim de gitti yanında.İçeriye girememiş ; ama beklemiş hemen yakında.

Doğumhaneden yürüyerek çıktım.Giyecek giysim olmadığı için hastane önlüğü giydim. Oğluma da hastaneden giysi verdiler. Spontanlıktan tam puan alabiliriz :)

Her işimi yapabildim doğumdan sonra , oğlumu emzirdim , altını değiştirdim , giysilerini değiştirdim , doğum bitince büyük bir rahatlama hissi de geliyor.

Gerek hastane ortamı ( Özel Göztepe Hastanesi ) , gerek doktorum Gülnihal Bülbül , gerek ebemiz Özlem Karabulut , hepsi de ayrı ilgiliydi , ayrı yardımcıydı.Doğum ekibimiz mükemmeldi. Kalabalık yoktu, eşim , ben , Özlem , Gülnihal Hanım , Sezen Ebe o kadar . Doktorum , bebeğin doğumunun farklı olduğunu ve doğuma yaraşır bir çocuk olacağını düşündüğünü söyledi.Oğlum her anlamda çok güçlü bir bebekti .

Kısacası doğum asla korkulacak bir olay değil , doğal bir süreç , doğum keyifli...doğum güzel...Oğlumun boynunda kordon olduğu için doğum boyunca nst ye bağlı kaldım . Arada ben de kontrol ettim , ekrandan .

Tıbbi bir zorunluluk olmadıkça her bebeğin ve annenin hakkı diye düşünüyorum normal doğum.Kendimize güvenirsek bedenimiz ve bebeğimiz ne yapması gerektiğini biliyor.Anne adayı yalnızca ıkınıyor , inanın başka hiçbir şey yok.Ikınma hissi gelince zaten istemsiz ıkınıyosunuz.

Doğumdan sonra hastane ekibi beni bu kadar kolay doğurduğum için tebrik etti. Hızlı ilerleyen , kolay , doğal ,güzel bir doğum oldu . Ağrı eşiğimin yüksek olduğunu söylediler bence hamilelik sürecinde yaptığım imgelemelerin etkisi büyük oldu.

Eğitimin çok faydası olduğuna inanıyorum. İyi ki katılmışım.

Herkes için güzel bir anı oldu , en çok bizim için tabii...

Hayatımızın en unutulmaz anı oldu.

 

Devamını Oku »

Doğum Öncesi Son Yazı (ymış ) :)

18 Kasım 2015.Çarşamba
Dün yine tüm günü dışarıda geçirdik.Yazdan kalma çok güzel bir gün vardı , değerlendirdik.

Bugün 38 hafta ve 6 günlük olduk.Yarın tam 39 haftalık olup 40.haftaya giriş yapacağız.Oğlumla tanışmak, kavuşmak için sabırsızlanıyorum her gün. Rüyalarıma bile girmeye başladı. 

Şu zaman doğsa , bu zaman doğsa diye eşimle aramızda tarihler belirliyorduk.Tabii normal doğum beklenilince hepsi tahmin olarak kalıyor.Oğlumuz ayrı bir birey , bunu doğumu beklerken dahi anlamış durumdayım.Kendisi ne zaman isterse o zaman doğacak.Oğlum karar verecek buna ve yaşamı boyunca da biz kendisi için her şeyin en iyisini istesek ve onu bu şekilde yönlendirsek de oğlumuzun ayrı istekleri , farklı bir hayata bakış açısı olacak . Bunu kabul etmemiz gerekiyor ; çünkü her birimiz ayrı birer kişiyiz.İkimizden bir parça olabilir ; ama ikimizden de daha farklı olacak oğlum.Kendi kararları , kendi düşünceleri olacak , biz de onu gözeterek saygı duyacağız , yardımcı olacağız , kendisine inanacağız ve her zaman destek olacağız.

Doğum yaklaştıkça insanların beklentileri artıyor , merak edip soranlar oluyor normal olarak. Eğitimde tahmini doğum tarihinizi birkaç hafta geç söyleyin , rahat edersiniz demişlerdi. :) Ben bu hamileliğimde yapamadım , ikincisinde umarım :) Kimseye haber vermeyi dahi düşünmüyorum ikincisinde uzuuuun bir süre .

Doğum 38.-42. haftalar arası olduğundan , normal doğumu bekleyen anne adayıysanız tahmini doğum tarihinize 2 hafta daha ekleyebilirsiniz. :)

Anne adaylarının bu haftalarda aklındaki soru da muhtemelen  "acaba bebek kakasını yapıp yer mi ? " oluyor. Benim de aklıma geliyor ara ara. Bu haftalarda bebeklerin bağırsaklarında mekonyum artık birikti ve doğumdan sonra dışarı atılmak için bekliyor. Bazen bebek doğumdan önce de kakasını yapabiliyor . ( İstenen bir durum değil ; olursa dünyanın sonu da değil.Genelde Nst takibinde öngörülebiliyor , şüphe varsa doğum başlatılabiliyor.Gerçekleşme ihtimali ise düşük ve sadece bir ihtimal :) Biz rahat olursak içeride bebeklerimiz de rahat ve huzurlu oluyorlar.Strese girip kakalarını yapmıyorlar. )  Bebek , nefes alıp verme çalışmaları sırasında amniyon sıvısını ciğerlerine aldığından mekonyumunu yapmış ise mekonyumunu ciğerlerde birikebiliyor.Doğumdan sonra nefes alma güçlüğü yaşamasına neden oluyor bu durum. Bazı doktorlar bu nedenden dolayı günü geçen bebekleri sezaryenle doğurtma taraftarı ya da suni sancı vererek normal doğumu başlatma taraftarı olabilir .  Her ikisi de müdahale tabii ki. En güzeli doğumun kendiliğinden başlaması , istenen ve beklenen bu aslında kaldı ki açıklık yoksa suni sancı girişimlerinin büyük bir kısmı sezaryenle sonuçlanıyor.İçgüdülerinize güvenin. Herkesin istediği doğumu, istediği şekilde yaşaması diliyorum.

Devamını Oku »

Pazartesi Sendromu mu ? Öyle bir şey mi vardı ! :)

Pazartesi , cumartesi , pazar...Haftanın hangi günü olduğu artık benim için hiç fark etmiyor.Böyle yaşamak da güzelmiş.Bana her gün cumartesi uzun zamandır :)

Bugün tüm günü dışarıda geçirdik.
Baş başa liseli aşıklar gibi , sabahtan akşama kadar gezdik.
Önce kahvaltıya Dodo'ya gittik Moda'ya . Ardından Moda Çay Bahçesi'nde kısa süreliğine oturduk. Hava çok soğuk olunca kaldığımız yerden Starbucks ' da devam ettik.Pazartesi ayrıcalığı var bir de , herkes iş yerinde , her yer bize kalmış. Oh , ne güzel.Eylül ayında tatile gitmek gibi haftaiçi dilediğince gezmek.

Moda keyfi sonrası hastaneye gidip Nst çektirdik.Bir tane 70-80 lerde sancı çıktı . Başka hiçbir hareket yok. Salı " off günüm " Yaşasın , ne hastane var , ne Nst , ne muayene , ne kontrol :) Çarşamba yeniden Nst'ye gireceğim.Haftada 2-3 kez muhakkak istiyor doktorum.Perşembe kontrolümüz var.Bakalım doktorumuz ne diyecek ? Doğum için bir belirti , bir ışık istiyorum artıııııık :)

Nerede kalmıştık...

Hastane sonrası Natilus'a geçtik.Yemek yedik , biraz dolandık.Ardından sinemaya girdik. Sinemada tabak reklamında ağladım :))))) Reklamda hayatın tüm aşamaları sofraya eklenen tabaklar üzerinden anlatılıyordu.Bebek tabakları eklenince benim musluklar açıldı. :))))
Evden çıktık sabah saat 10 gibi , geldiğimizde saat akşam 8 e geliyordu. Bu kadar aktiviteye ne gelen var ne giden var. Hiç bir doğum belirtisi dahi yok :)  Hala doğurmadım yani , bekliyoruz :)

Oğlum akrep burcu olacak diyordum , doktorların sözlerine göre erken doğacak diye düşünüyordum ; ama sanırım zamanını bekleyecek hatta belki de geçirecek...Yay burcuna geçiş yapacağız böylelikle.Bu zamana kadar hep akrep bebeklerinin özelliklerini okuyup ona odaklanmıştım , biraz da yay burcu bebeklerine bakayım :)

Devamını Oku »

10 'dan Geriye Sayım Başladı

Doğuma son 10 günümüz kaldı :) Tahmini doğum tarihine göre tabii ( 26 Kasım 2015 )
Ben Ankara'lı olduğum için oğlumdan 6 gün kala bir atak bekliyorum :)))
Tabii daha erken de olabilir ?!?! ( Olur mu acaba ?! Bana şu an hayatımın geri kalanını hamile olarak geçirecekmişim gibi geliyor. :)))
Devlet hastanesindeki doktorum 38.Haftayı beklemeyebilir diyordu.
Bugün 38+4 olduk.

Hamilelik süreci 9 ay 10 gün denir. ( Toplam 280 gün ) Onun 9 ayı bitti işte , şu an son 10 gün içerisindeyim. Son düzlükteyim. Bu zamana kadar ben de doğar diye düşünüyordum.Oğlum çoktan planını yapmış. " Hayır , anne , sen doktorlara bakma , ben daha doğmak istemiyorum.Keşke konuşabilsem de duyurabilsem sana :) "

Oğlumun keyfi yerinde sanırım , gelmeye de niyeti yok :) Aslında doğum haftaları 38. - 42. Haftalar arası oluyor ; ama o kadar beklemez umarım.41.Haftayı bulsun istemiyorum artık.42 mi ? Hayıııııır ! :)
Doğursam da işime , gücüme baksam artık diyorum hatta. Bu hamilelik süreci gerçekten de insanı değişik psikolojilere sokuyor.

Dün 2 kez Nst'ye girdik.Sabah ve akşam . Sancılar da kendini göstermeye başlamış.Doktor bebek hareketlerini fazla aktif buldu.Ben de fazla aktif moddayım bu aralar.Ondan da olabilir belki , takip ediyoruz.Bugün yine Nst ' miz var. Doğsa da sevsem , öpsem , koklasam artık oğluşumu...
İyice sabırsızlanmaya başladım.

Havalar artık iyice soğudu sayılır.Üzerime olan birkaç tane giysi var.Hep aynı giysileri kombin yapıp giyiyorum. Palto ve hırkaların önü uzun zamandır kapanmıyor zaten.

Bakalım doğum ne zaman olacak ve doğum hikayem nasıl olacak ?

Devamını Oku »

39.Hafta ( Son Haftalar , Belki de Son Günler ? )

Bugün 38+1 günlük olduk.
38.haftayı da bitirdik.39.haftaya başladık yani.
Doğuma 13 gün kaldı!!!

Çevremdeki hemen hemen herkes planlı sezaryen olurken ( genelde bu tarihlerde oluyorlar ) normal doğumu beklemek insanı sabırsız yapıyor.

Ne zaman gelecek ? Bugün mü ? Yarın mı ? Biraz sonra mı ? Şimdi mi ?

Sezaryen doğuma karşı değilim , zorunlu olduğu durumlar tabii ki var ; ben yalnızca keyfi sezaryen yapılmasından yana değilim.Planlı sezaryen yapılmasını gerektiren tıbbi durumlar olabilir ya da doğumdaki akış sonucunda sezaryene dönebilir doğum . Bunların hepsi gayet makul.
Keyfi sezaryen isteyen annelere de saygım sonsuz tabii ki , sadece ben tercih etmezdim.

Artık kendimi daha rahat ve daha keyifli hissediyorum.
Doğum haftasına kadar geldik (38. - 42.Haftalar ) Bundan sonra heyecanlı bir bekleyiş hakim oluyor.
Artık oğlumu kucağıma almak istiyorum , tanışmak ve kavuşmak istiyorum.Birbirimizi tanıyalım , birbirimize alışalım istiyorum.

Dün doktor kontrolüm vardı.Artık haftada 3 kez takip edilecek. 2 gün Nst'ye bağlanacağım , 1 gün de doktorumu ziyaret edeceğim.Nst'de sancı çıksın istiyorum artık :) Yürüyüşe ağırlık verdim. 32.Haftadan beri hareketlerime dikkat ediyordum.Dün itibariyle yoğun tempoya gecmiş bulunmaktayım.

Oğlumuz 3 kilo olmuş neredeyse , doktor 2900 civarı bir rakam söyledi.Muhtemelen birkaç gün içerisinde 3 kiloyu geçecek.Genetik olarak aile kilolarına uygun kilosu.Boyu da 51- 52 cm arasında.Aşağıya inmiş , ultrasonda parmağını emiyordu , çok tatlı bir görüntü :) Ayağını da seçebildim , parmaklarını da :)

Doktorum artık illüstrasyon yapmamı önerdi.Oğlumla ilgili resimler , görüntüler canlandırıyorum zihnimde.

Bunları da yazıyorum ; ama bakalım büyüyünce ne diyecek ?
" Anne yaaaa , bunları da mı yazdın ! " :)
( Anısı kalsın istiyorum oğlum , ne yapabilirim. :) İleride hoş bir hatıra olarak kalacaklar sana.
Okudukça beni , bizi düşünürsün.
Benden sana armağan bu internet günlüğü.
Seni çok seviyorum.
Yakında görüşeceğiz :)  )

Devamını Oku »

Doğuma Hazırlık

Doğuma Sat'a göre 15 gün kaldı ! Artık yazınca bile ne kadar az geliyor.Ultrasona göre ise Aralık ayının ilk haftası görünüyor.
Bebeğim akrep burcu olacak diye düşünüyordum ; ancak yay da olabilir :) Artık ne zaman gelmek isterse , o zaman gelsin.Normal doğumun olayı bu zaten :) Bebek doğacağı zamanı kendisi seçiyor.

Bugün 37+6 günlük olduk. Yarın tam 38 haftalık olup 39.haftaya başlayacağız.
Devlet hastanesindeki doktorumun öngördüğü 38'den önce bebek doğabilir ihtimalini çoktan geride bıraktık bile.Bebeğimiz gününü bekleyecek gibi görünüyor.

Dün akşam , doğumda bize eşlik edecek olan sevgili ebemiz Özlem bizi ziyarete geldi.Doğumda yanımda olması fikri , beni rahatlatıyor.Kendisini eğitimler sırasında da çok sevmiştim , varlığı bile rahat hissetmemi sağlıyor.Doğumda bu psikolojiye sahip olmak önemli tabii.Her şey yolunda giderse doğum başladıktan sonraki süreci evde geçirip hastaneye gitmemiz gereken zaman artık geldiğinde evden ayrılacağız.

Bu aralar doğuma fiziksel olarak hazırlık konusunda biraz tembellik yaptığımı itiraf etmeliyim.
Yürüyüş , çömelme , nefes ve Kegel egzersizi konularında pasifleştim. Eşimin tabiriyle " çalışkan öğrenci " olmam gerekiyor.
Özlem , rahim ağzını yumuşatabilecek olan ananası ve hurmayı yememi önerdi.Bugünden itibaren başlıyorum.İlişki de doğumu kolaylaştırdığı için öneriliyor.Perine masajı yapılması doğumda yırtık olmasının önüne geçiyor.Bebeğin başı çıkarken perine bölgesine yaptığı baskı sonucunda istenmeyen yırtıklar oluşabiliyor.Perine masajını doktorum Gülnihal Hanım ' da göstermişti ve yapmamı söylemişti.İlk doğumlarda yırtık ya da epizyotomi ihtimalini istatistiklere göre oldukça düşürüyor.Haftada en azından birkaç kez yapabilsem içim rahatlamış olacak.

Bana ödevler verdi , rahim ağzının açıldığını hayal ettiğim bir resim yapacağım.Nefes egzersizleri sırasında eğitimde gösterilen meditasyon etkinliğini yapacağım.Pelvik kaslarını harekete geçiren birtakım hareketler de gösterdi.Eğitimde de göstermişti ; ama unutmuşum. ( Eğitimin önemi ! İmkanınız varsa mutlaka katılın bu eğitimlere )
Sadece benim değil , eşimin de ödevi var. Doğum destekçisi neler yapmalı , onlarla ilgili bilgilendirici bir çalışması olacak.Kendimden daha çok eşimi merak ediyorum :) Çok tatlı görünüyor bu süreçte , hoşuma gidiyor.
Her şey yolunda giderse bol bol güldüğümüz , eğlendiğimiz bir doğum olmasını hayal ediyorum.Özlem , dans edebileceğimizi de söyledi.Eşim , dansı pek tercih etmez ; ama o gün yapacağını biliyorum.Harika anılar biriktirerek oğlumuzu kucağımıza alacağız umarım...

Doğum yolculuğu başlasın ! :)

Dün yine Moda'ya gittik , hafta içi çok huzurlu oluyor.Ardından bir kafeye uğradık.Baş başa ( 2 kişi olarak - aslında 3 kişiyiz - ) geçireceğimiz son zamanlarımızı değerlendiriyoruz.

Yeni doğum yapmış annelerden de bir tavsiye aldım.Onu da paylaşmak istiyorum.Genelde bebekler çok çabuk büyüdükleri için , daha çok giysi alırken 3-6 aylık almamız önerilmişti.Doğum yapan anneler ise tam tersini söylüyorlar.Yenidoğan giysilerinin ( 0 ay , 0-1 ay ,1-2 ay ) sanılanın aksine çok ihtiyaç duyulan bedenler olduğunu söylediler.Ben birkaç tane aldım.Denk gelirse yeniden alacağım.Günde birkaç kez giysi değiştiği ve kış olduğundan kurutmanın da zaman almasından dolayı bolca yenidoğan ( 50 - 56 beden ) giysisi olmalıymış elimizin altında.

Devamını Oku »

38.Hafta

37 + 3 olduk bugün :)
Tahmini doğum tarihine 18 gün kalmış! Tabii her an doğum başlayabilir.
40.hafta biterse 42'ye kadar da yolu var - onu da unutmamak gerek - o kadar sarkmadan gelir umarım oğluşum :)
Normal doğumu beklemek ayrı bir heyecanmış , her an her şey olabilir psikolojisinde bekliyorsunuz :)
Bugün yine Nts ' mizi çektirdik.Doğumhaneyi de gördüm , tek kişilik ufak bir oda , eşiniz de girebiliyor.Her şey yolunda ve beklendiği gibi giderse normal doğumla oğlumuzu kucağımıza almak istiyoruz.Bugün eşimle de konuşuyordum. " Oğlumu kucağıma aldığımda sanırım hüngür hüngür ağlayacağım mutluluktan " diye...O da " ikimiz de ağlayacağız "  , dedi.Sahne aklıma geldikçe gözlerim doluyor.Umarım istediğimiz gibisi olur.Tercihimiz bu yönde...Doğum yapacağım Özel Göztepe Hastanesi Bebek dostu bir hastane. Emzirme Politikasını okudum.Biberon,mama ve emzik verilmiyor.Bebeğin emmesi ve ten tene temas sağlanıyor.
Sevgili Özlem Karabulut ' da bize bu konuda destek verecek ; eğer ben iyi olursam oğlumu kucağıma alıp kontroller sırasında yanında olmak istiyorum . Durum müsait olmazsa da eşimin kucağında yapılmasını istiyorum tüm kontrollerin.

Hastaneden çıktıktan sonra kısa bir Moda ziyareti yaptık , deniz havası aldık.İki kişi olarak son günlerimizi yaşıyoruz , belki de son pazar günümüzü yaşadık. :)

Oğlumun giysilerini büyük mutlulukla seçerek aldık.Anneannemiz çok destek oldu bu konuda. Nenemiz de örgü işlerini üstlendi.Biz de hoşumuza giden ne varsa giysi , eşya olarak onları tamamladık.Bebek alışverişi dünyadaki en zevkli alışveriş , tekrar tekrar söylüyorum bunu :)
Bol keyifli , sağlıklı günler herkese.

Devamını Oku »

Çatı Muayenesi ve Hamilelik Serüvenimin Hikayesi

36+5 ' de muayenemiz yapıldı.

Bu muayene konusunda gerçekten önyargılarım var , yaptırdım ama hala var  : Neden yapılması gerekiyor ? Yurt dışında yapılan rutin bir uygulama mı ? Yapılmasa olmaz mı ?  gibi. Doktorlar genelde annenin çatı yapısının normal doğuma uygun olup olmadığının öngörüsünü yapıyorlar bu muayene türü ile.Ülkemizde ise daha çok sezaryene yönlendirme aracı olarak kullanılıyor.Ina May Gaskin'in kitabında yazana göre " The Farm" da kimseye yapılmıyordu.( Kitabı okuyanlar hatırlayacaktır.) Yurt dışında da yine çoğu ülkede yapılmıyor.

Muayeneden sonra lekelenme olabiliyor , nişan bozulup doğum olması gerekenden erken başlayabiliyor. Riskleri de var , aslında yaptırıp yaptırmama konusunda büyük endişelerim vardı ; ama doktoruma güvendiğim için kabul ettim.Sanırım başka bir doktor olsa cesaret edip bu hafta da yaptıramazdım ya da hiç yaptırmazdım.

Yine de lekelenme olacak mı , doğumu daha erken başlatacak mı gibi soru işaretleri var aklımda...Birkaç günü sorunsuz geçirirsek bu ihtimal ortadan kalmış olacak :)

Hamileliğim psikolojik olarak kolay geçmedi benim. %90 oranında her şeyin normal seyrinde gittiği hamilelikler varmış , benimki ne yazık ki %10 luk takip gerektiren kısma giriyordu. Doktorun dediği bu şekildeydi. ( Miyom , hamileliğin başında gerçekten sıkıntılı durumlar yaşattı bize . Hamilelik öncesinde de gerekli kontrolleri yaptırdım ve doktorlar miyomların alınması konusunda ameliyat kararı almadan önce hamile kalmamın daha uygun olacağını tavsiye ettiler , biz de değerlendirmeye aldık. ) Ameliyat olsaydım , iyileşme dönemi uzun sürüyor , yaşım ilerliyor bir yandan ( biyolojik saat hızla işliyor ) ; ameliyat olmadan hamile kaldığımda ise miyomun düşüğe neden olduğu anlaşıldığı takdirde ameliyat olmamın daha mantıklı olacağı söylendi ; çünkü hamilelik gerçekleşirse süreç kısalıp bebek  sahibi olabilecektik ki biz de bunu çok istiyorduk.Birine gerçekten aşkla bağlı olduğunuzda meyvesini bir an önce kucaklamak istiyorsunuz.Biz de aile olmayı çok istiyorduk ve en kısa zamanda , beklemeden istiyorduk.

Doktorlar hamileliğin en başında beni miyomdan dolayı endişelendiren birçok söz söylediler,             " Bebeğin gelişeceği yer yok , miyom ile kese çok yakın , biraz şans " vs...(Bu yorumlar genelde nispeten daha genç ve asistan doktorlar tarafından yapılmıştı.,uzman doktorlar daha temkinli ve güven verici yaklaştılar ; ancak ne olursa olsun bir anne adayı ile konuşurken doktorların daha duyarlı olması gerektiğini düşünüyorum.) Açıkcası miyomla hamile kalarak risk almıştık ; ama bu kadar olumsuz sözler duymayı da beklemiyordum. ( Miyomu olanlar korkmasınlar bu yazdıklarımdan sonra , hiç sorunsuz geçiren de çok anne adayı var.Miyom takibi yapan doktorlar da sayısız örneği olduğunu söylüyorlar zaten.Normal bir gebeden farkınız olmayabilir.Bende de hiç ağrı yapmadı örneğin ya da plasenta erken ayrılmadı. Önceden öngörülebilir bir durum değil ;  sorun yaşanmayacak olması , yaşanacak olmasından daha yüksek ihtimal zaten , içiniz rahat olsun.Yurt dışında çoğunlukla ameliyat dahi yapılmıyor miyomların alınması için.) Dönelim konumuza...Bir hamile böyle sözler duyunca tabii morali alt üst oluyor.İçinizde bebeğiniz var , ona ilk andan beri sonsuz bir sevgiyle bağlıyken , onu kaybedebileceğinizi belirten sözler duymak tabii ki anne adayının psikolojisini çok olumsuz etkiliyor.

6.haftada yaşadığım yoğun kanama ki düşük yaşadığıma kesin gözüyle bakıyordum hastaneye giderken...( hatta bir ara kan kaybından bana bir şey olur mu diye bile düşündüğümü hatırlıyorum, o kadar kötü bir sahneydi ) Yine aynı sözleri duymak..." Sürekli yatsan bile bebek düşebilir " gibi...İnsanın kafasında hep acaba ? sorusu oluyor.Hamileliğim devam edecek mi , yoksa son mu bulacak ? Gönül rahatlığıyla sevinebileceğiniz bir ortam bile oluşmuyor.Evde ağlıyordum , bebeğimi kaybetmek istemiyorum , ona bağlanmaya korkuyordum  (oysa o kadar bağlıydım ki kaybedersem yaşayacağım psikolojiden korkuyordum ) ya kaybedersem o zaman iyice alt üst olacağım...Ağladığım için bebeğimi üzüyorum diye kendime kızıyordum...Değişik bir psikolojik döngüdeydim. (Kuraldışı Yayınları'nın okuduğum bir kitabı vardı. " Doğmamış Çocuğun Gizli Yaşamı " adı.Kitapta farkındalığın sanılanın aksine çok önceden başladığı anlatılıyor.Bebek , daha anne karnında birkaç haftalıkken bile istenip istenmediğini hissedermiş. Oğlum sıkı sıkı tutundu bana , annesinin onu ne kadar çok sevdiğini ve istediğini hissetti diye düşünüyorum . Bu duyguyu hisseden bebekler tutunurmuş annelerine , istenmediğini hisseden bebeklerse kendilerini bırakırlarmış...Kitapta yazanlar bu şekildeydi.Bu nedenle ne düşündüğünüze , ne hissettiğinize çok dikkat edin,deniliyordu ; çünkü bebekler hisseder. ) İkimiz de mücadele ettik ve güçlü bir şekilde bağlandık birbirimize.

Kanama sonrası yatak istirahati döneminde ( 2 ay ) yerimden kıpırdamaya gerçekten korktum.Sürekli yeniden kanama olacak mı diye beklemek çok zor bir psikolojiydi.( Doktor kanama olma ihtimalinin olabileceğini söylemişti.) Ayaklandığımda lekelenme başlıyordu.Her an tetikte olmak hamilelikte yaşanabilecek en zor psikolojilerden birisi , yaşamayan bilemez...Ben de isterdim , rahat olayım , keyfini çıkarayım...Bugünümüze çok şükür.

Neyse ki 15. haftalarda biraz rahatlamıştım,plasenta gelişmişti ve bebek tutunmuştu da bu moral bozucu psikolojiden çıkabildim.( O zamanlar cinsiyetini henüz bilmiyorduk. )

Tekrar işe döndüm.

32.haftaya kadar çok şükür hiçbir sorun olmadı. 32.haftada bebeğin suyunun az olduğu , erken doğum olabileceği söylendi.Birkaç ihtimalden daha bahsedildi. ( Yeniden endişeli günler...) Neyse ki
hiçbirinin söz konusu olmadığı anlaşıldı , hepsi geride kaldı...

Şimdi Can'ımızı , canımızdan parçamızı , ikimizden bir parçayı , aşkımızın meyvesini sağlıkla kucağımıza alacağımız günü bekliyoruz.

İyi ki hayatımıza geliyorsun oğluşum , seni o kadar çok seviyorum ki , seninle kavuşacağım anın büyüsünü düşünüp heyecanlanıyorum.Sana her zaman destek olacağım , sana her zaman iyi bakmaya çalışacağım ,sana güven duyacağın bir ortam oluşturmaya çalışacağım , sana dünyayı öğreteceğin , iyiyi kötüyü , yanlışı doğruyu , mutluluğu hüznü , acıyı...senin için iyi bir rehber olmaya çalışacağım , senin için iyi bir anne olmak için elimden gelen her şeyi fazlasıyla yapacağım. Sen benim Can'ımsın , Can parçamsın , sen her şeyimsin... Seni çok ama çok seviyorum.

Devamını Oku »

Zeynep Kamil Gebe Eğitim Okulu Eğitimini Tamamladık (Gecikmiş Bir Yazı)

Eğitimle ilgili son yazımı bir türlü yazmaya fırsatım olmamıştı.
Doğumdan önce yayınlamasam da ayıp olacaktı. Zaten şimdiden zaman yönetimi ile ilgili sorun yaşamaya başladım :) Sanki doğum yaptım da neyi nasıl yetiştireceğimi planlamakta zorluk yaşıyor gibiyim. Doğumdan önce yetiştirmem gereken bazı başlıklar var. Can , umarım annesi onları tamamlayana kadar beklemeyi seçer. :)

Öncelikle eğitimden oldukça memnun kaldığımı söylemek istiyorum.İyi ki katılmışım , deneyimlemişim dediğim bir tecrübe oldu benim için. Sevgili ebelerimiz Özlem Karabulut ve Döne Ertuğrul Abbasoğlu bizleri bir gebenin ihtiyacı olan hemen hemen her konuda bilgilendirdiler. Eğitim oldukça keyifli ; etkinlikler ve oyunlarla renklendirilmiş.Arka arkaya saatler boyu olsa da sıkılmayacağınızın garantisini verebilirim. Sıkılmak bir yana , gelecek dersi merakla bekleyeceksiniz.

Eğitimin içeriğini ve hafta hafta öğrendiklerimizi geçmiş yazılarımda paylaşmıştım.

Kurs bitince böyle bir ortamdan uzak kalacağım için de üzülmüştüm açıkçası.

 Öncelikle tüm gebelerin katılmasını ciddi anlamda tavsiye ediyorum ; katılın , öğrenin , tecrübe edin . Yaşadığınız şehirdeki imkanları araştırın. Özel kurslar da var arzu ederseniz ; ama bence gerek de yok. Devlet hastanelerinde verilen eğitimler oldukça detaylı , içerik zaten aynı. Ortam çok güzel . Bu eğitimler sayesinde varsa doğumla ilgili korkularınızı , endişelerinizi arkanızda bırakıp , bebek bakımı, emzirme , lohusalık konularında da detaylı bir bilgi birikimine sahip olabilirsiniz.

Benim için çok hoş bir anı oldu.

Sevgili Özlem ile görüşmelerimiz de devam ediyor.

 

Devamını Oku »

Kasım'da Aşk Başkadır

Bunun için ayrı bir başlık açmasam olmazdı :)

Kasım ayına girdik.
Oğlumuzu kucağımıza alacağımız ay nihayet geldi , sağlıkla gelsin bebeğimiz .

Benim için Kasım'da Aşk Bambaşka olacak...

Devamını Oku »

37.Hafta

Pazar sabahı güne erkenden başladık bugün.

Önce Özel Göztepe Hastanesi'ne gidip tahlilimizi yaptırdık , Nst ' ye bağlandık . Gülnihal Bülbül , Pazar günü gidersek hastane boş olacağı için işimizi daha kolay halledeceğimizi söylemişti. Sabah aç karnına gittiğim için , Nst ilk denemede başarısız olunca dışarıda kahvaltı ettik , Can'ı uyandırdık bu şekilde ve yeniden Nst'ye bağlandık . Çok şükür her şey yolunda. Can'ın kalp atışlarını uzun uzun dinledik. Fotoğraflar ,videolar çektik :) Can , Nst Prob'larını tekmeleyerek kaydırmaya bayılıyor , özel ilgi alanı :)))) O kaydırdıkça ben yerine yerleştirdim , ufak ufak oynadık bu şekilde :)
Doğum yapacağım hastaneyi de ilk kez görmüş oldum , henüz odalarını gezme fırsatım olmadı ; ama hastane çantası konusunda bilgi aldım , hastane bebek bezini veriyormuş örneğin (bunun gibi detaylar) , ben doğum çantasına koymuştum.

1 Kasım olması nedeniyle , Can'la birlikte ikinci oyumuzu da kullandık . Oğlum , doğmadan iki seçimde de bizimleydi. Sonuçlar dürüst , güvenilir ve gelecek için iyi olsun.

Çömelme egzersizlerime de devam ediyorum , yaptıkça daha kuvvetleniyorum. Her gün bir önceki güne göre daha kolay yapmaya başladım.
50 lik seti bir seferde yapamıyorum ; ama gün içerisinde 15-20-15 şeklinde 3 set halinde tamamlıyorum.
Haberler bu kadar.

Devamını Oku »