Oldukça mühim bir soru bu soru.
Muhtemelen cevabını da bulabilen henüz çıkmamıştır.
Şimdi çocuğumuzu uyuttuk diyelim. ( Oh , çok şükür uyuyor :) Kabul edelim bazen o uyku aralarını dört gözle bekliyor oluyoruz. Yalnız uyuduğunda şöyle bir durum da tanıdık gelebilir. Beklenilenden uzun uyumuşsa endişelenmeye başlıyoruz : " Acaba bir şey mi , oldu ? Kontrol mi etsem ? Ya uyuyorsa ve kontrol ederken uyandırırsam. Yok , yok iyidir ; ama yine de baksam iyi olacak. Bakmasam mı ? ... "
Az uyusa sorun , çok uyusa sorun. Bu uyku konusunda bebekler annelerine bir türlü yaranamıyorlar. Uyurken bir de özlüyoruz onları , dip not olarak belirtmekte fayda var. Uyandıklarında nasıl özlemiş oluyorsak kocaman sarılıyoruz sanki uzun zamandır ayrı kalmışız gibi .
Evet , nerede kalmıştık. Bebeğimiz / çocuğumuz uyumuştu. O zaman şimdi ne yapalım ? Hakikaten ne yapalım ?
1) Evi hızlıca toplamak , ardından yemek hazırlamak , kahvaltı / öğle yemeği yemek ?
2) Ev bekleyebilir , en iyisi ben bir banyo yapayım ?
3) Şu çok sevdiğim diziyi ne zamandır izleyemiyorum. Çayımı da demlesem, keyif mi yapsam ?
4) Eskiden ne çok kitap okurdum. En iyisi kitap okumak ? Şöyle ev sessiz , sakinken eski günlerdeki gibi.
5) Ya da güzel bir film mi izlesem ? İzlersem muhtemelen yarım kalacak , olsun devamını da sonra izlerim ?
6) Eşiniz evdeyse , eşinizle baş başa zaman geçirmek ?
7) Hobilerine zaman ayırmak ? ( Şaka mı yapıyorsun :) )
8) Kendimize zaman ayırmak , uzun zamandır yapamadığımız bakımları yapmak ? ( Kendini hatırlayan el kaldırsın. )
9) Yatağa kıvrılıp şöyle güzelce uyumalı ?
Şeklinde daha birçok soru ekleyerek devam edebiliriz bu maddelere .
Birine karar verdik diyelim , bu sefer de aklımız yapamadıklarımızda kaldı. Birini bile adam akıllı yapsak kendimizi şanslı hissedeceğiz muhtemelen.
Çoğunlukla niyet oluyor hepsine de , eylem aşamasına geçerken sorun yaşanıyor.
Derkeeeeen uyanan bir minik ... ( İyi ki varsın . )
Sahi biz ne yapacaktık ?
Devamını Oku »
Muhtemelen cevabını da bulabilen henüz çıkmamıştır.
Az uyusa sorun , çok uyusa sorun. Bu uyku konusunda bebekler annelerine bir türlü yaranamıyorlar. Uyurken bir de özlüyoruz onları , dip not olarak belirtmekte fayda var. Uyandıklarında nasıl özlemiş oluyorsak kocaman sarılıyoruz sanki uzun zamandır ayrı kalmışız gibi .
Evet , nerede kalmıştık. Bebeğimiz / çocuğumuz uyumuştu. O zaman şimdi ne yapalım ? Hakikaten ne yapalım ?
2) Ev bekleyebilir , en iyisi ben bir banyo yapayım ?
3) Şu çok sevdiğim diziyi ne zamandır izleyemiyorum. Çayımı da demlesem, keyif mi yapsam ?
4) Eskiden ne çok kitap okurdum. En iyisi kitap okumak ? Şöyle ev sessiz , sakinken eski günlerdeki gibi.
5) Ya da güzel bir film mi izlesem ? İzlersem muhtemelen yarım kalacak , olsun devamını da sonra izlerim ?
6) Eşiniz evdeyse , eşinizle baş başa zaman geçirmek ?
7) Hobilerine zaman ayırmak ? ( Şaka mı yapıyorsun :) )
8) Kendimize zaman ayırmak , uzun zamandır yapamadığımız bakımları yapmak ? ( Kendini hatırlayan el kaldırsın. )
9) Yatağa kıvrılıp şöyle güzelce uyumalı ?
Şeklinde daha birçok soru ekleyerek devam edebiliriz bu maddelere .
Birine karar verdik diyelim , bu sefer de aklımız yapamadıklarımızda kaldı. Birini bile adam akıllı yapsak kendimizi şanslı hissedeceğiz muhtemelen.
Çoğunlukla niyet oluyor hepsine de , eylem aşamasına geçerken sorun yaşanıyor.
Derkeeeeen uyanan bir minik ... ( İyi ki varsın . )
Sahi biz ne yapacaktık ?
